ر
چي بگم من دل بيمار
منو دوس نداره اون خوشگله يار
به من ميل نمي کنه اون يار
منو دوس نداره اون خوشگله يار

اين محبت که ميگن اين تموم نشدني بهاره
شب و روز نداره اين دردو همه  داره
اين حرفو نمي شنيدم که گفتن عشقي رو داره
کاش کر مي شد گوش من يار"منو دوس نداره اون خوشگله يار

اونو توصيف مي کنه اين حرفا
اونو توصيف مي کنه غزل ها
قلم عاجز ميشه نمي تونه بنويسه
جسارت نمي کنه دست هام

گفتن از اون دست بکش اونقده  وجود داره زيبا
واسه من يه زيبا هست که منم دوست نداره اون يار
چي بگم من دل بيمار
منو دوس نداره اون خوشگله يار
به من ميل نمي کنه اون يار
منو دوس نداره اون خوشگله يار

به من عذاب ميدي  به من ظلم بکني هرچقدر
مي موني توي قلبم حتي اگه دوسم نداشته باشي يکم
جدا شدن از تموم خانواده ام وطنم ترک مي کنم من
بزار خوش حالشه اين بارمنو دوست نداره اون خوشگله يار

تو دلم عشق و محبت من با اميدش زندگي مي کردم
اگه نفرت هم مي کرديش"من با اميدش زندگي مي کردم
فکر مي کردم دوسم داره اول"من با اميدش زندگي مي کردم
برا چي شدم اميدوار منو دوست نداره اون خوشگله يار

چقدره کردم تمنا بازم راضي نشد اون
اونقدره کشيدم امتحان بازم راضي نشد اون
گفتم اين جونم واسه تو قربان بازم راضي نشد اون
اين چه درديه پروردگار منو دوست نداره اون خوشگله يار